به گزارش  روابط عمومی و امور بین الملل موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس،گرچه در دوران دفاع مقدس قدرت‌های جهانی به سرکردگی آمریکا با اعمال تحریم‌های تسلیحاتی و خودداری از فروش سلاح به ایران، در جهت تضعیف نیرو‌های نظامی کشورمان کوشیدند؛ اما رزمندگان در سایه توکل بر خدا، اعتماد به نفس و باور به توانایی‌های خود، این توطئه دشمنان را تا حد زیادی خنثی کردند و مجاهدت‌های ماندگاری را در عرصه حفظ، نگهداری، تعمیر، نوسازی و ساخت ادوات و تجهیزات موردنیاز به نمایش گذاشتند.

نمونه‌ای از این جهاد در راستای خودکفایی در تامین ابزار مورد نیاز را سردار «احمد جهانسری» درباره سردار شهید «نورالدین مقدم» فرمانده گردان زرهی لشکر ۳۱ عاشورا روایت کرده است:

«قرار بود عملیاتی در هور انجام شود. تمام نیرو‌ها و امکانات برای رسیدن به منطقه عملیاتی باید از آب می‌گذشتند. ما جز قایق‌های موتوری کوچک چیزی نداشتیم و هرگز به ذهن‌مان خطور نمی‌کرد که خشاب های غنیمتی پوسیده را می‌توان به کار گرفت؛ اما «نورالدین» روز و شب با خشابها ور می‌رفت. شب و روز داخل آب بود و خشابها را تعمیر می‌کرد. هیچ‌وقت هم خسته نمی‌شد.

عملیات آغاز شد. انتقال مهمات با قایق به کندی پیش می‌رفت، با هر قایق فقط ۲۰ تا ۳۰ گلوله خمپاره را می‌شد به معرکه رساند، اما وقتی خشابها وارد عمل شدند، کار‌ها سرعت گرفت. همان خشابهای پوسیده غنیمتی انبوه موشک‌های کاتیوشا را به جلو می‌برد. «نورالدین» در تلاش و تکاپو کار می‌کرد و فرمان می‌داد. این‌جا فهمیدیم که «آقامهدی باکری» برای چه «نورالدین» را به فرماندهی زرهی انتخاب کرده، این‌جا بود که فهمیدیم چرا «حمید باکری» می‌گفت: اگر در لشکر افرادی مثل «نورالدین مقدم» داشته باشیم، این لشکر از لحاظ نگهداری اموال نمونه می‌شود».